Het bijzondere verhaal van
Jantje Esselink
Vrolijke jonge knaap die tuinman wilde worden
In het gezin van Derk Esselink en Hendrika Esselink-te Raa aan de Meiweg in Geesteren wordt op 30 juni 1942 zoon Arend Jan, roepnaam Jantje als vierde kind geboren. Zus Jopie, broer Gert en broer Chris zijn er dan al. Later volgen nog Wim en Riekie. Jantje is een guitige jongen met een mooie krul in zijn blonde haren. Hij gaat naar de Braakschool in Gelselaar en is net overgegaan naar klas 3 als in 1950 de zomervakantie aanbreekt. Als hem gevraagd wordt: ‘En Jantje, word jij ook boer?’ antwoordt hij ‘nee, Jantje wordt tuinman.’
Buitenspelen
18 juli 1950 was een zomerse dag, zovertelt Jopie. Vader en moeder Esselink en Jan Karssenberg die vaak behulpzaam is bij de familie Esselink, zijn in de ochtend aan het rogge maaien, met een zicht, een soort kleine zeis. Allemaal handwerk. De kinderen Chris, 9 jaar oud, Jantje, 8 jaar oud en Wim, 5 jaar oud, zijn in de buurt om ook te “helpen” met de rogge. Bij de sloot vindt Jantje iets wat hem nieuwsgierig maakt. Het is zo groot als een ganzenei. Hij pakt het op en stopt het bij zich. De jongens spelen daarna het hameren op het haarspit na. Ze doen dit op het “ganzenei”. Gerrit, 13 jaar oud speelt dan alleen, hij klimt in een dennenboom. Jopie, 12 jaar oud, is in de keuken bij moeder als er ineens een enorme harde knal klinkt. Alles in de keuken rammelt. Kort daarna komt Jan Karssenberg binnen en zegt ”Tis lange nit goot… “. Buiten ligt Chris gewond op de grond en Jantje is dood. Dat is duidelijk. Chris wordt meteen naar het ziekenhuis in Lochem gebracht. Moeder neemt Jantje mee naar binnen.
Ziekenhuis
Na de explosie hield Wim zijn handjes bij zijn oren en had wat last van zijn hoofd. Hij is later voor foto’s naar het ziekenhuis geweest. Hij houdt er geen lichamelijk letsel aan over. Chris ligt ongeveer vijf weken in het ziekenhuis. Elke dag komt er een specialist uit het ziekenhuis van Enschede naar hem toe. In september komt hij weer thuis. Hij kan dan nog niet lopen. Om toch ook in de frisse lucht te zijn, staat er een ligstoel voor hem buiten.
Chris kan niet goed wennen, hij is zijn speelkameraadje kwijt. Eenzaam doolt hij rond als hij weer iets kan lopen. Gedurende zijn herstel blijft hij trekken met zijn linkerbeen. Hij loopt een beetje mank. Zijn ouders en de chirurg willen dat hij verder gaat met revalideren, maar Chris zegt: “Ik kan toch alles, voetballen, schaatsen.” Hij wil niet en zal de rest van zijn leven niet klagen over zijn fysieke gesteldheid. Mina te Raa (Laorbarg) heeft Chris leren breien toen hij niet kon lopen. Hij heeft vele paardendekjes gebreid.
In het Vrijheidsbos kiest Jopie voor een mooie linde. “We zijn opgegroeid op de boerderij Esselink aan de Meiweg en daar stonden ooit wel vier of vijf prachtige lindebomen op het erf”. Anno 2018 is er op de plek van de boerderij een mooi nieuw huis gebouwd en staat er nog één oude lindeboom in de “jonge tuin”.
Jantje is geboren op 30 juni 1942 in Geesteren.
Hij overleed op 18 juli 1950 in Geesteren.