Niet elf zoals werd gedacht, maar twaalf mensen kwamen in Geesteren om het leven door de Tweede Wereldoorlog. Het twaalfde slachtoffer is Jan Westra, een jonge onderduiker uit Den Haag. Hij werd verraden door een kameraad en overleed op 30 november 1944 in een Duits werkkamp, 21 jaar oud. 

Het is een warme zomerdag geweest, 18 augustus 1944. Dan klopt ’s nachts om drie uur ineens de landwacht uit Lochem op de deur van de familie Berendsen op boerderij Kunneman. Een man of tien in uniformen van de Duitse SD, bewapend met geweren. Ze vragen naar onderduikers, de familie ontkent. Maar de landwacht blijkt goed geïnformeerd. Ze houden de 15-jarige Henk Berendsen onder schot, hij moet hen de weg wijzen naar de stromijt waar de onderduikers Jan Westra en Dirk Riggelink slapen. 

De jongemannen liggen goed verstopt in een hol tussen het stro. Het mag niet baten: de twee worden opgepakt en weggevoerd. Ook de boer, Henks vader Gerrit Jan Berendsen, moet met de landwacht mee. Die nacht worden in totaal zes mannen opgepakt in Geesteren en Gelselaar. De 15-jarige Henk herkent tussen de uniformen van de landwacht een bekende stem. Het is Wim, één van de onderduikers van het groepje dat over boerderijen in de beide dorpen is verspreid. Deze Wim heeft de andere jongens bewust verraden, waarschijn­lijk uit jaloezie. Hij had verkering met een meisje uit Gelselaar. Zij maakte het uit en kreeg verkering met een andere onderduiker uit die groep. Wim was één van de jongens, ze vertrouwden elkaar. Ook voor de mensen in Gelselaar waar hij in huis zat kwam dit als een complete verrassing. Zij beschouwden hem als een eigen kind en hadden het erg moeilijk met dit verraad.”