Het bijzondere verhaal van
Gerrit Hiddink
Groots verzetsman zonder angst
Gerrit Hiddink is 38 jaar als de oorlog uitbreekt. Hij woont op boerderij ’t Wes in de Respelhoek in Geesteren. Gerrit is een stoere man die met beide benen op de grond staat. Hij is voor de duivel niet bang. En het duurt niet lang of hij verstopt Joden, en Engelse, Canadese en Russische soldaten in zijn boerderij. Ook vinden er 's nachts wapendroppings plaats van het verzet bij hem in de weide.
Op 17 november 1942 ligt er een jongetje van ongeveer twee jaar oud in een kinderwagentje aan het begin van de weg naar zijn boerderij. Het kind wordt opgenomen in zijn gezin en krijgt de onderduikersnaam "Tonny van 't Wes". Tonny blijft tot aan de bevrijding bij de familie Hiddink.
Daarna komt een man hem met de fiets ophalen. De inmiddels vijfjarige Tonny wil niet mee achterop de fiets. Hij huilt en stopt zijn klompjes in de spaken. De familie Hiddink op de boerderij heeft Tonny daarna nooit meer gezien.
Op 8 juni 1944 komt een Duitse overvalwagen aanrijden op de lange weg naar de boerderij. Er is paniek, want als de Duisters zouden ontdekken wie er allemaal op de boerderij zijn... "Zullen we gaan schieten?" Maar Gerrit zegt: "Niks aan de hand, ik ga er wel heen." Gerrit loopt de Duitsers tegemoet en een huiszoeking wordt voorkomen. Gerrit moet mee voor verhoor en komt nooit meer thuis. Na de bevrijding plaatst de familie Hiddink een oproep of iemand weet waar Gerrit is. In april 1946 krijgen ze officieel bericht van de gemeente Borculo dat Gerrit is overleden.
Het blijkt dat hij destijds is afgevoerd naar kamp Vught, vervolgens naar het concentratiekamp Sachenhausen bij Berlijn is gegaan en daarna naar het strafwerkkamp Neuengamme bij Hamburg. Hier overlijdt hij eind februari 1945; een kleine drie maanden voor de bevrijding. Gerrit is dan 43 jaar.
Tijdens de zoektocht naar informatie over wat Gerrit is overkomen, realiseerden we ons in Geesteren dat Tonny van 't Wes, toen 5 jaar, in 2020, zo'n beetje 80 jaar zou zijn en theoretisch dus nog zou kunnen leven. Er werd op aandrang van Nicky Olthof een oproep geplaatst in het Nieuw Israëlisch Weekblad met bovenstaande foto erbij. Via Hendrika Hiddink (93 jaar in 2021), schoondochter van Gerrit Hiddink, komt deze foto beschikbaar waarop twee veulens bij de deeldeur van 't Wes staan. Helemaal links op de foto zit Gerritje Hiddink, de dochter van Gerrit, met een kindje op haar schoot. Het kindje is Tonny.
De oproep werd geplaatst en na een tijdje belt Simon de Winter en zegt dat hij de vondeling Tonny is. Tonny is dus weer gevonden!
Simon woont in Teteringen, een klein dorpje net als Geesteren, vlak bij Breda. Hij komt uit Enschede. Op 5 mei 2022 heeft hij samen met zijn gezin en kleinkinderen na 77 jaar de familie Hiddink weer gezien. Het was een mooi eerbetoon voor onze grote verzetsman Gerrit Hiddink.
De boom die ter nagedachtenis aan Gerrit is geplant in het Vrijheidsbos is een eik. De eik staat symbool voor de oude , grote en stevige eiken die op het erf staan van 't Wes.
Gerrit is geboren op 24 februari 1902 in Lochem.
Hij overleed op 27 februari 1945 in Neuengamme.